Cenną biżuterię, dzieła sztuki, wartościowe papiery można przechowywać w domowym sejfie, można również za niewielką opłatą ukryć w bankowej skrytce sejfowej. Warto jednak dodać, iż choć usługa udostępnienia skrytki bankowej cieszy się rosnącym zainteresowaniem Polaków, niewiele banków posiada ją w swojej ofercie. Banki udostępniają skrytki depozytowe na podstawie art. 5 ust. 2 pkt 6 i 109 Prawa bankowego (DzU z 2002 r. nr 72, poz. 665 ze zm.). W większości banków oferujących tę usługę klient może wynająć skrytkę na okres miesiąca z możliwością przedłużenia umowy na rok. Opłaty miesięczne wynoszą od 30 do 60 zł/mc., natomiast opłaty roczne wahają się od 250 do 600 zł. Koszty wynajmu zależą od deklarowanego okresu przechowywania (im dłużej, tym bank pobiera mniejszą opłatę) oraz od wielkości samej skrytki. Klient zwykle musi zapłacić za minimum miesiąc z góry. Warunkiem skorzystania z skrytki sejfowej jest podpisanie z bankiem umowy oraz wniesienie wymaganej opłaty. Umowa oraz powiązany z nią regulamin ściśle określają, jakie przedmioty mogą trafić do skrytki. Wykluczone są np. substancje wybuchowe, broń, artykuły ulegające zepsuciu, w niektórych bankach – również żywa gotówka. Próba umieszczenia tych rzeczy w skrytce może być podstawą rozwiązania umowy (o ile pracownicy banku przyłapią klienta na takim nadużyciu). W praktyce zdarza się to rzadko, gdyż pracownicy banku nie towarzyszą klientom w trakcie zapełniania bądź opróżniania schowków, nie są więc w stanie kontrolować, co do nich trafia. Po podpisaniu umowy właściciel otrzymuje klucz do depozytu, drugi klucz (tzw. domykacz) jest przechowywany w banku. Skrytkę można otworzyć tylko za pomocą obu kluczy. Warto w tym miejscu wspomnieć, iż bank nie posiada kopii zapasowych, tak więc w przypadku zgubienia klucza najemca musi się liczyć z przykrymi konsekwencjami (aby dostać się do skrytki, trzeba zniszczyć zamek, a następnie słono zapłacić za zniszczoną skrytkę). Z usługi skrytki bankowej mogą korzystać zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Dostęp do zawartości skrytki ma wyłącznie najemca oraz wskazana przez niego osoba (współmałżonek lub upoważniony pełnomocnik). W razie śmierci najemcy zawartość skrytki jest udostępniana spadkobiercom. Zgodnie z prawem bank odpowiada za nienależytą ochronę wynajętej skrytki bankowej. Najczęściej stosowaną przez banki formą zadośćuczynienia jest wypłata równowartości kilkudziesięciu średnich pensji.