Stopa procentowa służy do ustalenia wartości jakiej może żądać kredytodawca od kredytobiorcy jako swoje wynagrodzenie za czasowe oddanie do dyspozycji pieniędzy w ramach kredytu. Możliwość regulacji wysokości stopy procentowej przez bank centralny (a właściwie przez Radę Polityki Pieniężnej) pozwala w pewnym stopniu kontrolować inflację.
Stopę procentową można rozpatrywać w dwóch ujęciach jako:
stopę nominalną – jest to wartość procentowa ustalona przez bank centralny oraz rynek, która ma wpływ na oprocentowanie kredytów i depozytów pomiędzy bankami, a tym samym na oprocentowanie kredytów dla klientów banków,
stopę realną – czyli stopę nominalną pomniejszoną o inflację – jest to wartość procentowa określająca faktyczną cenę wzięcia kredytu z uwzględnieniem wzrostu cen na rynku.
Wysokość oprocentowania kredytu jaki bierze klient od banku jest ustalana przez sam bank przeważnie na podstawie stopy rynkowej, a oprocentowanie to wyrażane jest bez uwzględnienia inflacji. Stopa procentowa ustalona przez bank nazywana jest stopą bazową lub podstawową.