Kredyt gospodarczy jest produktem bankowym adresowanym wyłącznie do przedsiębiorców. Środki pozyskane za pomocą takiego kredytu służą do stałego lub okresowego zwiększenia płynności finansowej firmy i mogą być wykorzystane na rozmaite cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Najczęściej kredyt gospodarczy przybiera formą kredytu obrotowego lub inwestycyjnego, nieco rzadziej – kredytu w rachunku bieżącym lub linii kredytowej. Kredyty obrotowe – są kredytami krótkoterminowymi i służą do finansowania bieżącej działalności firmy. Mogą być przeznaczone na zakup surowców oraz materiałów, wypłatę wynagrodzeń, uregulowanie zobowiązań wobec ZUS i Urzędu Skarbowego, składowanie zapasów czy też zapłatę nieprzeterminowanych zobowiązań biznesowych. Wysokość kredytu zależy od wysokości i częstotliwości obrotów na rachunku firmowym, choć niektóre banki uzależniają ją przede wszystkim od wyników sprzedaży. Kredyty obrotowe są z reguły udzielane na okres jednego roku, jednak przedsiębiorca ma możliwość ich dalszego odnowienia. Kredyt obrotowy może być spłacany jednorazowo lub w ratach, natomiast odsetki są naliczane co miesiąc. Obecnie w większości banków kredyty obrotowe są oprocentowane na poziomie 5- 10%. Ponadto kredytobiorca musi się liczyć z dodatkowymi opłatami, czyli prowizją za rozpatrzenie wniosku oraz prowizją za udzielenie kredytu. Bank pobiera również opłaty manipulacyjne za takie czynności, jak zwiększenie kwoty kredytu w trakcie trwania umowy, odroczenie terminu spłaty czy zmiana warunków umowy. Kredyty inwestycyjne – za pomocą tego kredytu przedsiębiorca może sfinansować duże inwestycje bez konieczności zamrażania środków własnych. Kredyty inwestycyjne są bowiem udzielane w znacznych kwotach oraz na dłuższe okresy spłaty (od 1 roku do 15 lat). W dopuszczalnych przez bank przypadkach przedsiębiorca może skorzystać z karencji w spłacie kredytu aż do czasu, gdy sfinansowana dzięki zastrzykowi gotówki inwestycja osiągnie odpowiedni pułap wydajności. W okresie karencji obsługa kredytu jest ograniczona do spłacania należnych odsetek bez konieczności płacenia rat kapitałowych. Ten kredyt dla firm występuje w trzech odmianach: jako kredyt na wyposażenie, kredyt na restrukturyzację lub jako kredyt na zakup lub budowę obiektów przemysłowych. Uzyskane w ramach kredytu środki przedsiębiorca może więc przeznaczyć na kupno maszyn i urządzeń, modernizację linii technologicznej, kupno samochodów, unowocześnienie wyposażenia przedsiębiorstwa lub optymalizację struktury finansowej firmy. Niektóre banki dopuszczają również, by kredyt inwestycyjny mógł zostać wykorzystany do spłaty wcześniejszych zobowiązań przedsiębiorstwa. Najczęstszym zabezpieczeniem kredytu inwestycyjnego jest wpis do hipoteki nieruchomości, weksel in blanco, cesja wierzytelności, zastaw, przewłaszczenie oraz blokada rachunku bankowego. Ponadto banki zastrzegają sobie prawo do skontrolowania, czy środki z kredytu inwestycyjnego są wydatkowane zgodnie z celem określonym w umowie. Aby uzyskać kredyt inwestycyjny, przedsiębiorca musi przekonać bank o trafności planowanej inwestycji i wykazać, iż w efekcie podjętych działań znacząco wzrosną dochody przedsiębiorstwa. W tym celu musi dołączyć do wniosku o kredyt studium wykonalności projektu. Jego podstawą jest biznesplan, a także wymagane przez bank kosztorysy oraz kalkulacje. Jednocześnie bank ocenia zdolność kredytową przedsiębiorstwa i kompleksowo analizuje takie wskaźniki, jak rotacja zobowiązań, należności i zapasów, płynność finansowa oraz rentowność. Weryfikuje również dokumenty finansowe firmy (rachunek zysków i strat, deklaracje podatkowe oraz bilans). Kredyt w rachunku bieżącym – większość ekonomistów traktuje kredyt w rachunku bieżącym jako odmianę kredytu obrotowego, dla innych jest to odrębny rodzaj kredytów gospodarczych. Podstawą uzyskania kredytu jest zawarcie z bankiem umowy, zezwalającej na ujemne saldo rachunku (do określonej wysokości i w określonym czasie). Tak więc kredyt w rachunku bankowym jest de facto limitem debetowym, który przedsiębiorca może wykorzystać na pokrycie kosztów bieżącej działalności w przypadku przejściowego braku środków finansowych. Bank wylicza limit kredytu na podstawie wysokości obrotów na rachunku bieżącym przedsiębiorstwa, bierze również pod uwagę poziom zdolności kredytowej oraz stosuje różne rodzaje zabezpieczeń spłaty kredytu. Z reguły kredyt na rachunku obrotowym jest przyznawany na rok, po czym bank weryfikuje zdolność kredytową przedsiębiorstwa. Jeśli dojdzie do wniosku, iż obroty na rachunku firmowym były niewystarczające, może zmniejszyć kwotę kredytu, podwyższyć oprocentowanie, a nawet, w skrajnym przypadku, wypowiedzieć umowę limitu debetowego. Najczęściej w takiej sytuacji kwota kredytu bywa przez bank rozłożona na kilka rat, zaś ich wysokość zależy od wynegocjowanych przez przedsiębiorcę warunków. Linia kredytowa – również ma charakter limitu debetowego, jednak aby otworzyć linię kredytową przedsiębiorca musi założyć oddzielne konto. Z tego powodu wpływy na rachunek bieżący nie powodują automatycznej spłaty zadłużenia.