Dura lex, sed lex – ta rzymska maksyma doskonale opisuje stanowisko fiskusa wobec podatników, którym się zdarzyło popełnić błąd podczas wypełniania PIT-a. Pamiętajmy więc, iż niezależnie od tego, czy błąd wynikał z braku znajomości przepisów podatkowych, czy też z niedopatrzenia lub roztargnienia – konsekwencje niektórych błędów mogą być poważne. O ile drobne pomyłki są traktowane przez urzędników skarbowych z pewną wyrozumiałością, o tyle w przypadku większych błędów możemy odpowiadać nawet za przestępstwo karno-skarbowe. Jest faktem, iż drobne, formalne pomyłki są najczęściej poprawiane przez urzędnika kontrolującego zeznanie podatkowe. Gorzej, jeśli błąd dotyczy poważnych błędów rachunkowych lub jest związany z przekroczeniem limitów ulg i odliczeń. Zwłaszcza niewłaściwe rozliczenie ulgi lub skorzystanie z niej w przypadku, gdy nie ma się do niej prawa – stanowi jeden z najczęstszych błędów popełnianych przez podatników. Na liście pozostałych niedopatrzeń królują: – brak podpisu, błędny identyfikator podatkowy lub jego brak. Obecnie identyfikatorem podatkowym jest NIP albo numer PESEL. Oba identyfikatory są wykazywane na samej górze zeznania podatkowego (w rubryce 1), dlatego wiele osób o nich zapomina. Częstą pomyłką jest również wpisanie NIP-u pracodawcy zamiast swojego. – błędne dane adresowe – przy wypełnianiu PIT w części B należy wpisać aktualny na dzień 31 grudnia rozliczanego roku podatkowego adres zamieszkania. Istotne jest to, iż w formularzu wpisujemy adres, pod którym mieszkamy, a nie adres zameldowania! – nieczytelny lub błędnie podany numer konta bankowego – ten błąd może spowodować zwłokę w przelaniu nadpłaconego podatku (zwrot podatku jest wówczas dostarczany za pośrednictwem przekazu pocztowego). – nieaktualne dane osobowe – to niedopatrzenie jest typowe dla zwłaszcza dla pań, które zawarły związek małżeński i zmieniły nazwisko, zapominając, iż powinny o tym fakcie poinformować urząd skarbowy. – niewłaściwe zaokrąglenia – zgodnie z ustawą podstawy opodatkowania oraz kwoty podatków zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy są pomijane, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Na przykład: jeśli podstawa opodatkowania przed zaokrągleniem wynosiła 1200,18 zł, po zaokrągleniu wyniesie 1200,00 zł. Jeśli natomiast podstawa wynosiła 1200, 66 zł, po zaokrągleniu należy zapłacić podatek od kwoty 1201,00 zł – przekroczenie limitów ulg i odliczeń – często się zdarza, iż podatnicy zapominają o limicie dotyczącym darowizn (lub go nie znają). Warto więc przypomnieć, iż łączna kwota odliczenia wszystkich darowizn, których dokonaliśmy w 2011 roku, nie może przekroczyć 6% naszych dochodów. Odliczeniu bez limitu dochodów podlegają jedynie darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Ponadto odliczenia od podatku nie mogą przekraczać kwoty podatku pomniejszonego o składki na ubezpieczenie zdrowotne. Częstym błędem jest również niewłaściwe interpretowanie ulgi internetowej – podatnik traci prawo do odliczenia, jeśli wliczył wydatki na internet w koszty lub zostały mu one zwrócone przez pracodawcę. Należy również pamiętać, iż ulga internetowa nie uwzględnia wydatków związanych z zakupem modemu czy instalacją internetu. Do ulgi z tytułu użytkowania internetu ma prawo tylko osoba, której nazwisko widnieje na fakturze. – nieaktualne formularze – druki PIT z uwagi na zmiany w przepisach podatkowych ulegają modyfikacji, dlatego należy używać jedynie aktualnych druków. – nieprawidłowe odliczanie składek – wiele osób zapomina, iż składki na ubezpieczenia społeczne są odliczane od dochodu, a zdrowotne od podatku. Innym częstym błędem, popełnianym przez osoby składające więcej niż jedno zeznanie roczne, jest dwukrotne odliczenie tej samej kwoty składek. – brak załączników – podatnicy korzystający z ulg i odliczeń muszą jednocześnie z właściwym PIT-em złożyć wymagane załączniki (a także ten fakt zaznaczyć w zeznaniu podatkowym). Sankcje fiskusa Urzędy skarbowe w pierwszej kolejności sprawdzają terminowość złożenia deklaracji oraz oceniają je pod względem formalnym. Jeśli w zeznaniu pojawiają się niewielkie pomyłki lub nieścisłości, urzędnicy sami przeprowadzają ich korektę lub zapraszają podatnika do wizyty w urzędzie skarbowym w celu natychmiastowego poprawienia uchybień. Natomiast jeśli podatnik dojdzie do wniosku, że popełnił błąd w zeznaniu podatkowym, może złożyć korektę deklaracji (wraz z uzasadnieniem jej przyczyny), a także zapłacić należny podatek bądź zwrócić nienależną nadpłatę. Takie postępowanie uchroni go przed poniesieniem kary skarbowej lub mandatu. Przypomnijmy, iż za przestępstwa i wykroczenie skarbowe grożą dość surowe kary pieniężne. Zgodnie z kodeksem skarbowym maksymalna kara za wykroczenie jest równa pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia (w 2012 r. jest to więc 7500 zł). Przekroczenie powyższej sumy powoduje, iż czyn jest zakwalifikowany jako przestępstwo skarbowe. Natomiast maksymalna wysokość mandatu odpowiada dwukrotności minimalnego wynagrodzenia i wynosi obecnie 3000 zł.