Zasady wymierzania kar porządkowych, nakładanych na niezdyscyplinowanych uczestników postępowania skarbowego, zostały opisane w artykule 262 ustawy Ordynacja Podatkowa. W 2012 roku maksymalna kara porządkowo wynosi 2700 zł. Kara dyscyplinująca jest karą o charakterze administracyjnym. Warto wiedzieć, iż przy jej wymierzaniu Urząd Skarbowy nie ma pełnej swobody, co oznacza, że ustalając jej wymiar musi się kierować zasadą adekwatności. Przed nałożeniem kary fiskus powinien więc przeprowadzić postępowanie wyjaśniające i sprawdzić, czy istnieje uzasadniony powód niewykonania wezwania. Jednak w praktyce nie zawsze tak bywa i podatnik – niejako automatycznie – zostaje obciążony maksymalną kwotą. Kiedy możemy zostać ukarani Kara jest nakładana za zignorowanie wezwania, w którym Urząd Skarbowy prosi podatnika o osobiste stawiennictwo w celu złożenia stosownych wyjaśnień, okazania przedmiotu oględzin, wydania opinii lub też wzięcia udziału w innych, wymaganych podczas postępowania skarbowego czynnościach. Podatnik musi więc stawić się w miejscu i czasie wyznaczonym przez organ podatkowy, chyba że jest w stanie wykazać, iż będzie to niemożliwe (np. w wyznaczonym przez US terminie będzie przebywał w szpitalu). Jeśli jednak nie uzgodni z US zmiany terminu i bez usprawiedliwionej przyczyny nie zgłosi się do urzędu – musi liczyć się z możliwością obciążenia go karą porządkową. Organ podatkowy może również ukarać tych uczestników postępowania, którzy bez zezwolenia Urzędu Skarbowego opuścili miejsce przeprowadzenia czynności przed jej zakończeniem. Przypomnijmy w tym miejscu, iż nałożenie kary pieniężnej dotyczy tylko postępowania podatkowego lub kontrolnego. Zachowanie podatników w toku postępowania sprawdzającego lub w związku z innymi czynnościami urzędowymi organów podatkowych – nie jest objęte karą porządkową. Kogo dotyczą sankcje Opisywaną sankcją mogą zostać obciążone tylko i wyłącznie osoby wymienione w zapisach ustawy Ordynacja Podatkowa. Są to: – podatnicy będący stroną postępowania, – ich pełnomocnicy, świadkowie, a także biegli, którzy – mimo wezwania organu podatkowego – nie stawili się osobiście w celu złożenia zeznań lub poprzez swoje niewłaściwe zachowanie utrudnili przeprowadzenie postępowania podatkowego. Jak uniknąć kary? Podatnik ukarany karą porządkową może złożyć wniosek o jej uchylenie. Ma na to 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. We wniosku należy opisać okoliczności sprawy i i usprawiedliwić swój brak stawiennictwa. Jeśli fiskus uzna, iż podatnik nie mógł z przyczyn obiektywnych uczynić zadość jego żądaniom, może uchylić postanowienie o nałożeniu kary. Jednak nawet w przypadku, gdy urząd podtrzyma swoje postanowienie, podatnik nie traci możliwości manewru. Może wówczas złożyć zażalenie na decyzję urzędu do Izby Skarbowej. W zażaleniu – podobnie jak we wniosku – musi podać przyczyny braku stawiennictwa oraz wskazać dowody potwierdzające ich prawdziwość. Jeśli jednak obie metody nie przyniosą rezultatu – karę należy wykonać w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia o nałożeniu kary.